Actieplan

logo

Kernwapens Illegaal

verklaring

naar hoofdmenu

terug laatste pagina

informatie over het Museum voor Vrede en Geweldloosheid

Dit actieplan is eind jaren negentig opgesteld door Anne van der Waerden. Er is geen poging gedaan het te actualiseren, maar veel is zeker ook nu nog geldig.
  • Eisen van de regering dat kernwapens van Nederlands grondgebied verwijderd worden, en dat Europese onderhandelingen en VN-resoluties tot uitbanning van kernwapens te goeder trouw ondersteund worden.
  • Goede voorlichting over kernwapens aan de bevolking geven, daar waar de regering verstek laat gaan.
  • Onderzoeken en in kaart brengen hoe de vredesgroeperingen elkaar optimaal kunnen aanvullen.
  • Samenwerking om informatie, communicatie en vooral publiciteit te versterken. We denken aan eigen publiciteits- en communicatiekanalen. Er zijn inmiddels Internet platforms gevormd, waaraan elke organisatie aan kan deelnemen, met behoud van identiteit en tegen lage kosten. Om efficiënt en alert te kunnen opereren moeten bepaalde zaken (zoals reacties naar de regering, bijv. betreffende kernwapens) gegarandeerd zijn, door deze uit te besteden aan professionele krachten, liefst uit eigen kring, die onmiddellijk inzetbaar zijn. Dit zou veel tijd en kosten kunnen besparen. Eerst moet echter onderkend worden dat we misschien hierin nog niet naar wens functioneren.
  • Draagvlak vergroten. De vredesbeweging bestaat grotendeels uit ouderen. Bij het 'mobiliseren' kan aansluiting en samenwerking gezocht worden met scholieren, studentenorganisaties, vakbonden, enz. waarbij Internet ook weer een grote rol kan spelen. Er is behoefte aan versterking door creatieve organisatoren vanuit andere disciplines.
  • Werkgroepen vormen. Enkele suggesties:
    • Werkgroep om militairen op te zoeken en beter voor te lichten.
      Voor militairen die de kernwapenvoorraden op Volkel onderhouden en moeten inzetten in tijd van oorlog, is het zaak goed te overwegen of ze willen meewerken aan zo een inzet, zeker omdat deze wapens niet wettig gebruikt kunnen worden na de uitspraak van 8 juli 1996. Achteraf kunnen zij hierover berecht worden, in processen als die van Neurenberg in 1948.
    • Werkgroep om regeringsleiders en politici systematisch voor te lichten over nieuwe ontwikkelingen inzake kernwapens.
      Het is een hele complexe materie en actievoerders, maar vooral juristen tegen kernwapens weten vaak meer dan diegenen die bijvoorbeeld de portefeuille van defensie in handen gedrukt krijgen en moeten beheren. Helaas zijn die juristen niet altijd in de positie om hun kennis en acute zorgen te delen met betreffende gezagsdragers en politici. Het gaat om overdracht van kwesties over het niet naleven van wetten of het niet verantwoord stem uitbrengen in de VN. Daar zou een werkplan in moeten voorzien en een heel netwerk zorg voor kunnen dragen.
    • Werkgroep voor het zoeken van invloedrijke goedwillenden binnen de politiek en het zakenleven om mee samen te werken. Een werkgroep kan uitzoeken hoe deze benaderd kunnen worden en wat zij kunnen betekenen voor de zaak tegen kernwapens. Het kan op informele wijze gebeuren.
    • Werkgroepen politieke partijen. Suggestie voor leden om zelf werkgroepen tegen kernwapens op te richten binnen de politieke partijen in de verschillende regio's.
    • Werkgroep processen tegen de eigen staat. U heeft kennis genomen van het Nederlandse proces tegen de staat wegens de weigering gehoor te geven aan de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof van 8 juli 1996 inzake illegaliteit van kernwapens. De werkgroep zou bedoeld zijn om mensen uit andere landen aan te moedigen, een dergelijk proces op te starten in hun land. We denken bijvoorbeeld aan NAVO-landen waar kernwapens opgeslagen liggen, zoals Duitsland, Denemarken en België. Gezamenlijke actie in meerdere landen kan een Europeese procedure op gang brengen en meer effect boeken.
    • Werkgroepen om regeringen te confronteren met illegale handelingen van hun kant, door schadeclaims te eisen. Schadeclaims aan regeringen, ten behoeve van slachtoffers van kernproeven kunnen in handen worden gegeven van Amerikaanse advocaten op basis van no cure no pay. Slachtoffers van onrechtmatige bombardementen zouden zich tot de rechter kunnen wenden voor schadeclaims van de landen die het leed of de schade veroorzaakt hebben. Slachtoffers Irak versus de VS. Het voorstel is nu om de zaak van slachtoffers in Irak in handen te geven aan Amerikaanse advocaten op basis van no cure no pay. Deze advocaten kunnen hun eigen rechtsstelsel beter hanteren dan buitenlandse advocaten. Het zou daarbij eventueel om miljoenenclaims gaan en dit zou misschien meer stof doen opwaaien dan actievoeren en rechtzaken over internationaal recht en ethiek. (Dit idee is afkomstig van Nico Steijnen o.a. advocaat van het Tribunaal voor de Vrede.)
  • Zelf in actie komen:
    • Kaart of verklaring sturen naar kamerleden of andere politici.
    • Lid van een vredesgroepering worden of een groep financieel ondersteunen.
    • Adopteer een politicus of een ander (invloedrijk) persoon. Schenk het boek 'Rechtmatigheid van Kernwapens?', met de Nederlandse vertaling van de gezaghebbende uitspraak van het Hof over kernwapens. Ook u heeft vast wel eens gedacht: ik wou dat ik doorslaggevende argumenten wist om rechtstreeks de mening van belangrijke politici over kernwapens te beinvloeden.
    • Vraag inlichtingen over acties en initiativen.

hoofdmenu     terug