In 1979 besloot de Britse regering nieuwe Amerikaanse kruisraketten te
accepteren. Veel lokale autoriteiten - in het bijzonder die belast waren met het
uitvoeren van zinloze maatregelen voor de bescherming van de bevolking -
waren tegen deze politiek. Te beginnen met Manchester, verklaarden veel
steden zich tot atoomvrije stad.
Er ontstond al spoedig een internationaal netwerk van atoomvrije steden.
Nu zijn er ruim 150 atoomvrije steden in Groot-Brittannië, en meer dan 4.000
wereldwijd.
Die besteedden ook veel aandacht aan de gevaren van kernenergie, in het
bijzonder toen in 1986 de ramp met de kerncentrale in Chernobyl leidde tot
radio-actieve besmetting van een groot deel van Europa.
Nucleaire ontwikkeling gaat iedereen aan omdat:
- radio-actief afval zich opstapelt en niet veilig verwijderd kan worden
- radio-activiteit wordt geloosd in de lucht en in de zee
- met atoomwapens en radio-actief afval door het land wordt gereden
De atoomvrije steden blijven zich teweer stellen tegen deze situatie.