BOUWEN AAN VREDE

Bij het schrijven voor deze "Vredesboot" is Nederland in oorlog. Het is niet de eerste keer dat de hopeloze inadequaatheid van oorlogsgeweld als middel van conflictoplossing zichzelf demonstreert en bewijst. De ergste ziekte waar de mensheid aan lijdt is de ziekte van het geloof aan de toepassing van genade- en gewetenloos geweld.
Alle vredes- en anti-oorlogsmusea ter wereld proberen bij te dragen aan de genezing van dit steeds fataler wordende denken. Het actuele gebeuren onderstreept op mensonterende manier de bittere noodzaak van het leren kiezen voor de middelen van de geweldloosheid. Te leren erkennen dat oorlog per definitie misdaad is. Ook ons museumplan is daarop - bewust - gericht.
In dit nummer staan we eerst stil bij twee belangrijke ontwikkelingen. Ten eerste onze bij drage aan "Hague Appeal for Peace" van 11 t/m 15 mei '99 in het Congresgebouw in Den Haag. Zoals reeds eerder bericht verzorgt ons museum daar een reeks van eigen of geleende tentoonstellingen. Ten tweede willen wij u melden dat we als bestuur hebben besloten tot een naamswijziging die nauw aansluit bij het voorgaande.

Hague Appeal for Peace

In de vorige Vredesboot gaven we al aan dat HAP is opgezet door een aantal internationaal werkende niet-gouvernementele organisaties (NGO's). Wij hebben daarbij de taak op ons genomen om te zorgen voor de realisatie van een serie tentoonstellingen in het Congresgebouw die betrekking hebben op de onderwerpen van de conferentie. Op dit ogenblik vermeldt de lijst:

1. een bijdrage van "Artists for Peace".
2. twee tentoonstellingen ingebracht door onze vrienden van het Berlijnse Anti-Kriegsmuseum.
3. een Gandhi tentoonstelling, met veel materiaal uit India.
4. tentoonstelling "Kernwapens Illegaal".
5. tentoonstelling "Loopgravenoorlog" van Jaques Tardi. Deze Belgische tentoonstelling was eerder te zien in Teylers Museum.
6. Domela Nieuwenhuis tentoonstelling.
7. 40 jaar Hiroshima, een tentoonstelling uit Japan.
8. tentoonstelling van het Humanistisch Overleg Mensenrechten.
9. "kraanvogel vouwen" onder leiding van boedhistische monniken.
10. tentoonstelling met geluid over de ellende van kinderen tijdens de burgeroorlog in Noord-Ierland.
11. reis langs de vredesmusea in de wereld.
12. Vredeskunst, een tentoonstelling uit Engeland.
13. "Test uw kennis en mening over TV-geweld", computerquiz van de Werkgroep TV-geweld.

Daarnaast is er nog onzekerheid over de verwerkelijking van een vijftal andere projecten. Al met al is er meer dan voldoende materiaal om de beschikbare tentoonstellingsoppervlakten zéér zinvol te benutten. Een prestatie die niet tot stand zou zijn gekomen zonder de enorme inzet van onze coördinator Nico Faber met zijn koppel van al even toegewijde medewerkers. Nico, hulde!

Herhalen wil ik nog dat we op de HAP ook een hele serie video's zullen vertonen. De lijst daarvan is al gegeven in de vorige Vredesboot. De conclusie van dit verhaal mag mijns inziens luiden dat we het werk van ons museum hier op een zeer verantwoorde wijze naar buiten brengen en dat we nu bovendien duidelijk beschikken over voldoende hoogwaardig materiaal om aan een officiële opening van ons eigen museum te kunnen gaan denken. Hieraan moet wel worden toegevoegd dat het denkbeeld om die formele opening te laten samenvallen met HAP, niet verantwoord te verwezenlijken bleek. Maar: na afloop van HAP komt tijd en energie vrij om daaraan te gaan werken - we verwachten nu dat het in de herfst van dit jaar zover zal zijn. Wij houden u op de hoogte.

naar een andere naam

Vooropgesteld: de naam "Anti-Oorlogsmuseum" gaf de aard van onze doelstelling weer op niet mis te verstane manier. En aan die doelstelling doen we niets, maar dan ook helemaal niets af. Feit is echter dat we in de afgelopen periode niet al die steun en medewerking verkregen waaop we meenden te mogen rekenen. In de afgelopen maanden hebben bestuursleden van onze stichting twee belangrijke besprekingen gehad op dit punt. Ten eerste hebben we de gelegenheid gekregen om op een vergadering van het Landelijk beraad van Vredesorganisaties onze standpunten en bedoelingen nader toe te lichten en gestelde vragen te beantwoorden. Het resultaat is geworden dat we nu kunnen berichten dat ons werk nadrukkelijk de ondersteuning heeft van dit Beraad als zodanig. Het LBVO omvat een twintigtal vredesorganisaties, zodat dit resultaat gezien kan worden als een niet gering pluspunt voor de verdere ontwikkeling.

Het andere gesprek vond plaats met Evert Huisman, voorzitter van de Stichting Voorlichting Aktieve Geweldloosheid (SVAG) en van de kort geleden opgerichte Stichting Cultuur van Vrede en Geweldloosheid. Ook hier leidde het gesprek tot de conclusie dat er volledige overeenstemming bestaat over de doelstellingen. Van hun kant werd de nadruk gelegd op de wenselijkheid om in de naam niet alleen het afwijzen van oorlog en oorlogsvoorbereiding tot uitdrukking te laten komen, maar daarnaast ook de alternatieven van geweldloze methoden van conflictoplossing te onderstrepen. Zo zijn we het eigenlijk, na het uit de weg ruimen van misverstanden, vlot eens geworden over deze nieuwe naam:

Museum voor Vrede en Geweldloosheid

Als een bijkomend voordeel kan worden gezien dat hiermee een uitbreiding tot stand is gebracht naar de bestrijding van het binnenlandse geweld: duidelijk mag daarmee worden onderstreept dat het accepteren van het absurde oorlogsgeweld volledig haaks staat op tegelijk willen werken aan de beteugeling van het toenemend binnenlandse geweld.

Hans Wiebenga